Morze Bałtyckie – jego zasolenie i charakterystyka

Morze Bałtyckie to morze śródlądowe położone w północnej Europie, połączone z Morzem Północnym, oblewające wybrzeża Półwyspu Skandynawskiego, Szwecji, Finlandii, części Rosji, Niemiec, Danii, Polski, Estonii, Łotwy i Litwy.

Jego powierzchnia wynosi 432 800 km², średnia głębokość 57 metrów, a maksymalna głębokość 459 metrów. W czasach starożytnego Rzymu był znany jako Mare Suebicum, w odniesieniu do europejskiego ludu Suevi, który skolonizował jego wybrzeża. Jego obecna nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „balteus”.

Charakterystyczną cechą Bałtyku jest jego poziom zasolenia, średnio 6% jest znacznie niższy od pozostałych mórz i oceanów, z wyjątkiem Morza Martwego, które ma 330%. Wynika to z dwóch głównych czynników: po pierwsze z dużej liczby rzek, które do niego wpływają, a po drugie z niskiego parowania, którego doświadcza dzięki zimnemu klimatowi, w którym jest położony.

Odwiedź oficjalny portal Gdańska

Jego wody mają dwie całkiem różne warstwy, powierzchniową z mniejszą ilością soli i głębszą z większą zawartością soli i gęstością.

Lód jest również stałym elementem Morza Bałtyckiego w miesiącach zimowych, gdzie możemy znaleźć duże masy zamarzniętej wody i wyspy połączone lodowymi platformami. Jest to szczególnie częste na wyspach estońskich, aglomeracji około 1.500 wysp położonych blisko siebie i chociaż podróżowanie po lodzie morskim jest częste, zaleca się zachowanie ostrożności i przestrzeganie przepisów, które istnieją w tym zakresie. Jest to również jedno z największych na świecie złóż bursztynu, szczególnie iglastego i wysokiej jakości, z którego wydobywa się około 700 ton rocznie.